Eind juni werd mijn aandacht getrokken door een artikel in het Volkskrant magazine: ‘In de maneschijn – We zouden slechter slapen als hij vol is, hij zou verband houden met menstruatiecycli en hij zou onze stemming beïnvloeden. Hoe zit het toch met die maan? Heeft hij dan echt invloed op ons leven? Doortje Smithuijzen zoekt het voor eens en voor altijd uit. ‘ (onderaan vind je de link naar het artikel)
Het stuk kwam op een goed moment: ik hoor namelijk bij die mensen, die toch tamelijk zeker zijn dat ze bij volle maan onrustiger slapen en veel meer dromen. En ik was net begonnen aan een dagboek, om bij te houden, op welke dagen ik ineens een grote klus aanpak, die ik lang voor me uit had geschoven, wanneer ik ruzie maak met mijn man, wanneer ik de dingen wat somberder zie dan op andere dagen, of ineens grote schoonmaak neigingen krijg. – En daarnaast heb ik afgelopen week in mijn vinyasa les de maangroet gedaan ipv de zonnegroet.
Wat was het dan toch mooi geweest als ik erbij had kunnen vertellen hoeveel invloed de maan op ons leven heeft! – Je raadt het al: de journaliste komt (helaas) tot een andere conclusie (en dat had ik al kunnen vermoeden alleen door het feit dat het in het zaterdag magazine stond: dan gaat het toch meer om een lifestyle fenomeen. In het andere geval wat het waarschijnlijk in het wetenschapskatern terecht gekomen…):
Publicatiebias
Er zijn wel onderzoeken die bvb het effect van de maan op ons slaapritme bevestigen, maar deze hebben vaak een heel kleine testgroep of er zitten (volgens de hier geïnterviewde wetenschapper Vincent Icke, sterrenkundige aan de Universiteit Leiden) fouten in de vraagstelling, statistiek of analyse. Er is volgens Icke sprake van een ‘publicatiebias’ “ Het zijn altijd de zogenaamde bevestigingen van maaneffecten die de pers halen’ onderzoeken die uitwijzen dat er geen effect is, zijn minder spannend, dus belanden ze niet op nieuwswebsites.”
Daar kan ik me wel iets bij voorstellen. Ook in mijn geval met de nachten vol dromen bij volle maan: ik vond mezelf al redelijk objectief omdat ik het pas vaak de volgende dag merkte: na een nacht vol dromen zag ik de volgende avond de volle maan en dacht ik ‘ah, daarom!’. Maar het is natuurlijk heel goed mogelijk, dat ik de andere dagen, waarop ik veel droomde, gewoon vergat, omdat er dan geen ‘anker’ voor mijn geheugen was (zoals de volle maan dus), waaraan ik het kon verbinden.
Jammer. Ik had de effecten van de maan op het ritme van de mens toch graag mee willen nemen in mijn verhaal.
Is deze uitkomst dan ook nog ergens goed voor?
Naast het gevoel van ‘jammer’ zitten er wel 2 nuttige aspecten in dit artikel om mee te nemen:
Helder zien wat is
Ten eerste: soms willen we iets heel graag. Gewoon omdat het goed voelt. Omdat het ons zekerheid geeft, of past bij de ideeën die wij over ons zelf of de wereld hebben. Maar dat hoeft dus niet per se te betekenen dat het ook waar is. Yoga helpt ons, om de dingen steeds meer te zien zoals ze zijn. En ook om onszelf steeds meer te zien zoals wij zijn. Met onze verlangens en angsten en behoeftes. Yoga leert ons met vriendelijkheid te kijken, maar ook moedig, helder, zonder iets te verbergen. Yoga kan dus ook helpen om te ontrafelen, wanneer we iets geloven, gewoon omdat we het zo graag willen geloven, terwijl de feiten wellicht een andere kanten opgaan. Yoga kan ons helpen te zien wanneer we de feiten proberen om te buigen of te negeren, totdat het past bij wat wij graag willen.
(naast dat het wellicht ook niet helemaal uitgesloten is, dat er wetenschappelijke inzichten veranderen….- het ‘een en voor altijd’ is in de werkelijkheid meestal wat vloeibaarder…)
Ritme van het leven
Ten tweede: de belangstelling voor de verbinding tussen maancylus en mensenleven laat een groot behoefde zien naar verbondenheid met de natuur, een groter geheel, en naar ritme in het leven. Wij hebben behoefde aan een ritme van activiteit en ontspanning, naar in de wereld zijn en momenten van introspectie, tijden van dromen, fantaseren, plannen maken, plannen uitvoeren, oogsten, evalueren….En in onze 24/7 maatschappij, waarbij iedereen constant bereikbaar lijkt via de mail en whats app, waar je tot 22 uur naar de supermarkt kunt, op zondag winkelen (en online sowieso altijd) is het kijken naar de maanfases misschien een nuttige reminder voor ons, om ook wat meer ons eigen ritme van eb en vloed, opbouw en afbraak te vinden. En of de maan er dan daadwerkelijk fysiek aan bij draag, maakt uiteindelijk wellicht niet eens zo veel meer uit….
Deze week ben je hoe dan ook welkom om de maangroet in een van mijn lessen te proberen. Een bewegingsreeks net als de zonnegroet, die echter (geïnspireerd door de maan) circulair beweegt en meer de zijkanten en het bekkengebied aanspreekt, en daarom een mooie variatie is op de zonnegroet met zijn voor- en achterbuigingen.
Vanavond in de vinyasa les van 20.30 uur zullen we hem in een redelijk krachtige versie beoefenen en vrijdag in de Yin Yang les zullen we een zachtere variant doen.
MareYoga Leiden, juli 2021